Geçen yıllar boyunca pnömoninin süresi ve predispozan faktörleri gibi değişiklikler oldu, daha uzun seyreden ve komplike formları gözlenmeye başlandı. Antibiyotik uygulamasının tam iyileşmeyi sağlayamadığını anlıyoruz.

Araştırmanın amacı toplumdan kaynaklanan pnömoninin, Haloterapi temelinde rehabilitasyon imkanının değerlendirilmesiydi.

Haloterapi uygulaması öncesi ve sonrasına ait değerlerin ölçülmesiyle 40 hasta incelendi. Hastalığın akut döneminde, antibiyotik tedavisinin bitimini takiben rehabilitasyon uygulamasının başlangıcında ve bitiminde olmak üzere; klinik semptomlar, solunum fonksiyon testleri (SFT) ve immün durum değerlendirildi.

Vakaların yarısından fazlasında antibiyotik tedavisinin sonunda bronş obstrüksiyonu başlangıca göre belirgin bir değişiklik olmadan devam ediyordu. Hastalığın akut dönemindeki immünolojik araştırmalar şunları göstermekteydi: Non-spesifik savunma faktörlerinin, T - lenfositlerin, CD4 hücrelerinin, CD8 lenfositlerinin sayısın baskılandı, 0 (sıfır) - lenfositlerinin sayısı ise 1,5 kat arttı. Antibiyotik tedavisi sonucu immün bozuklukların belirtileri hafifçe düzeldi. Haloterapi sonrasında tüm hastalarda SFT düzeldi, ama buna rağmen bronş obstrüksiyonu kaybolup normal seviyeye de gelmedi. Benzer şekilde, T - lenfosit ve bunların altgruplarının sayısı ve CD4 / CD8 oranı arttı. Bu değişiklikler istatiksel olarak anlamlı şekilde 0 (sıfır) - lenfositlerinin ve CD22 hücre sayısının azaldığını gösterdi. Haloterapinin etkisi ile elde edilen sonuçlar, inflamasyonun geriletilmesi sayesinde hücre diferansiyasyonunun normalleştiğini ve organizmanın ardışık immün cevabının oluştuğunu açıklamaktadır.

Verilerden çıkarılan sonuçlar göstermektedir ki Haloterapi organizmada belirgin fonksiyonel iyileşme sağlamıştır ve hatırı sayılır immünrehabilite edici etkisi olmuştur. Toplum kökenli pnömoninin erken nekahet döneminde uygulanabilir olduğu gösterilmiştir.